Wie van jullie is er allemaal negen?
Deze vraag stel ik in een groep zes, waar ik vandaag voor de klas sta.
Zo in november is de kans hierop een 100% score, wat iets verklaart van de hoge mate van betrokkenheid, die ontstaat.
Zonder iets te zeggen, schrijf ik vervolgens het woord negen op.
Hoe is het eigenlijk om negen te zijn?
Zoals een echte groep met negenjarigen, wordt er meteen druk geassocieerd en naar support gezocht in de klas. Heb jij dat ook of ben ik hier ‘the one and only’ en besluit ik nu ter plekke daar voortaan nooit meer voor uit te komen.
Zo stil genieten dit, want je kunt het bijna uitschrijven wat er gebeurt bij een open vraag.
Dé negenjaarsprik is hot item op dit moment. Van ‘vreselijk tot afschuwelijk veel pijn’ tot ‘je voelt er echt bijna niks van’. Als de storm van eerste reacties wat is gaan liggen, vraag ik of ze voor mijn volgende vraag, eerst even willen nadenken over het antwoord, zonder daarbij direct een klasgenoot te betrekken. Dat lijkt onmogelijk, maar wordt toch opgevolgd.
Vanmorgen viel het me op dat wanneer iemand van jullie iets doet of zegt er meteen drie of vier andere kinderen zijn, die daar op reageren. Een soort van kettingreactie. Je staat erbij en je kijkt erna. Hoe komt het eigenlijk dat wanneer een ander iets zegt, je daar meteen iets van wilt zeggen?
Het wordt even stil en ik lijk iets te proeven van een reflectiemoment, wat overigens niet heel lang duurt. De hand van een meisje gaat omhoog. ‘Ik zeg iets over een ander, zodat de juf of meester weet dat ik het wel goed doe.’ Interessant antwoord. Vind ik. Ik vind er dus ook wat van, realiseer ik me. Het verschil zit hem dus in het ventileren ervan.
Eerlijk, maar ook kwetsbaar.
Een jongetje met een wat verontwaardigde blik, wil daar toch wel graag even op reageren. Om mijn observatie van vanmorgen wat kracht bij te zetten, laat ik het een momentje gaan. Het meisje van net, lijkt ietwat geschrokken door deze spontane reactie.
Na het betoog van dit mannetje, plak ik er bijna vloeiend het zinnetje achteraan: ‘En jij vindt daar dus wat van..’ Wat in de war kijkt hij mij aan. Knipogend vertel ik dat dat nou precies is, wat me opvalt.
We krijgen een mooi gesprek over negen jaar zijn. Dat je overal wat van gaat vinden en eigenlijk ook wel weet dat de ander wat van jou vindt. Dat zorgt ervoor dat je soms stoerder, grappiger, cooler, stiller, drukker, gemener doet dan dat je bent.
De bekentenissen die daarna komen zijn ronduit puur. Een negenjarige verstopt zich dan misschien met regelmaat achter bepaald gedrag om zijn kwetsbare ik te beschermen, ze komen er ook achter vandaan wanneer de kust veilig is.
Dat kwetsbare stuk wat ieder van ons met zich meedraagt, is precies waar negenjarigen zich bewust(er) van worden. Van mij is er maar ééntje. Ze gaan hun binnenwereld ervaren en er komt een besef dat alleen zij hier onderdeel van zijn. De nieuwe emotie ‘eenzaamheid’ wordt vaak onbewust ervaren. De behoefte om erbij te horen wordt in deze leeftijdsfase dan ook sterker gevoeld.
Dit is het stuk onder de oppervlakte. Wat ik deze dag aan gedrag waarneem in de groep en hoe ik hier op acteer, staat of valt met welke bril ik naar deze negenjarigen kijk.
Deze bril wordt voor een deel gekleurd met waarheden, die we gevormd hebben in onze eigen negenjaarsfase. En dát is mogelijk een interessante voor jouw rol als ouder of professional. In de workshops die ik geef, blikken we daarom eerst terug. Hier ontstaat als vanzelf een verbinding met de negenjarigen waarmee jij mee te maken hebt. ‘Kijken’ met je hart en bewust zijn van de bril, die je draagt. Samen met de kennis over deze fase, gaat dat je zeker iets opleveren bij het begrijpen en acteren richting deze prachtige doelgroep.
Herken jij ook het belang van deze kennis over de negenjaarsfase in jouw organisatie? Neem dan gerust contact me op voor de mogelijkheden van een workshop, presentatie of ouderavond op locatie.
Houd je van een kleine setting met nog meer ruimte voor eigen inbreng en het delen met anderen? Dan is de workshop over de negenjaarsfase op vrijdagmorgen 27 januari wellicht wat voor jou. Bij mij thuis aan de grote keukentafel met een groep van maximaal 8 ouders en/of professionals neem ik je mee in deze bijzondere ontwikkelingssprong. Interactief, inspirerend, nieuwe inzichten en gezelligheid en dat in één ochtend. Je bent van harte welkom!
Voor meer informatie:
Zie mijn website:
www.arendaklukkert.nl
Of mail naar info@arendaklukkert.nl
Reactie plaatsen
Reacties